“却嫌车从妨佳趣”的意思及全诗出处和翻译赏析

zhèng zhī èr shí bā rì hū xiǎo jì lǐng shù kè guò dōng hú ruò shuǐ yǒu fù wèi
正之二十八日忽小霁领数客过东湖若水有赋为

jī yǔ niàng chéng hán liào qiào, màn yóu shāo jué yì qīng zhēn.
积雨酿成寒料峭，漫游稍觉意清真。
chī yún dù rì tūn hái tǔ, ruò liǔ hán yān qiǎo dòu xīn.
痴云妒日吞还吐，弱柳含烟巧斗新。
zān jī rú hū cān chǔ shǔ, yáo shū dìng dòu zá dōng chūn.
簪屐如呼参楚蜀，肴蔬饤饾杂冬春。
què xián chē cóng fáng jiā qù, nà de lín liú àn bái lún.
却嫌车从妨佳趣，那得临流岸白纶。