“寂寞倚楼搔短发”的意思及全诗出处和翻译赏析

qì guī zhōu guāng xiào sì sì hòu yǒu zhǒng jìn suì huò fā zhī dé bǎo yù jiàn pèi
憩归州光孝寺寺後有冢近岁或发之得宝玉剑佩

zǐ guī chéng pàn tà xié yáng, gǔ sì wú sēng zhòu bì fáng.
秭归城畔蹋斜阳，古寺无僧昼闭房。
cán pèi duàn chāi líng gǔ biàn, shān máo jià zhú jǐng lǘ huāng.
残佩断钗陵谷变，苫茆架竹井闾荒。
hǔ xíng yù yú rén zhēng lù, yuán xiào néng lìng kè duàn cháng.
虎行欲与人争路，猿啸能令客断肠。
jì mò yǐ lóu sāo duǎn fā, shèng tí xīn hèn fù bā niáng.
寂寞倚楼搔短发，剩题新恨付巴娘。