“行路悠悠谁慰藉”的意思及全诗出处和翻译赏析

jīn lǚ qǔ
金缕曲

jì zǐ píng ān fǒu? biàn guī lái, píng shēng wàn shì, nà kān huí shǒu! xíng lù yōu yōu shuí
季子平安否？便归来，平生万事，那堪回首！行路悠悠谁
wèi jiè, mǔ lǎo jiā pín zi yòu.
慰藉，母老家贫子幼。
jì bù qǐ, cóng qián bēi jiǔ, chī mèi bó rén zuò jiàn
记不起，从前杯酒，魑魅搏人座见
guàn, zǒng shū tā, fù yǔ fān yún shǒu, bīng yǔ xuě, zhōu xuán jiǔ.
惯，总输他，覆雨翻云手，冰与雪，周旋久。
lèi hén mò dī niú
泪痕莫滴牛
yī tòu, shù tiān yá, yī rán gǔ ròu, jǐ jiā néng gòu? bǐ shì hóng yán duō mìng bó,
衣透，数天涯，依然骨肉，几家能够？比似红颜多命薄，
gèng bù rú jīn hái yǒu, zhǐ jué sāi, kǔ hán nán shòu, niàn zài bāo xū chéng yī nuò, pàn
更不如今还有，只绝塞，苦寒难受，廿载包胥承一诺，盼
wū tóu mǎ jiǎo zhōng jiě jiù.
乌头马角终解救。
zhì cǐ zhá, zhǐ huái xiù.
置此札，只怀袖。