“发白而老”的意思及全诗出处和翻译赏析

chán rén bìng huà zhǔ xiě zhēn qiú zàn
禅人并化主写真求赞

fā bái ér lǎo, miàn huáng réng bìng.
发白而老，面黄仍病。
qióng dì shuǐ huǒ fēng zhī gēn, dé jiàn wén jué zhī zhī bǐng.
穷地水火风之根，得见闻觉知之柄。
yī qì zhuān róu, zhū chén shàn yīng.
一气专柔，诸尘善应。
wèi zì ér liáng, jú chén ér lìng.
魏自而良，橘陈而令。
jǐn dà dì yào le tiáo hé zhī zhì fāng, mǎn xū kōng shēn shí qǐ lái zhī yuán xìng.
尽大地药了调和之治方，满虚空身识起来之缘性。