“文叔犹能念故人”的意思及全诗出处和翻译赏析

guǐ yǒu chūn qiáo jū wú wéi sì guī yún gé yǐ shí wǔ yóu fāng jīn wǔ shí wèi
癸酉春侨居无为寺归云阁以十五游方今五十为

shí wǔ yóu fāng jīn wǔ shí, měi xián qū huò kǔ qiú shēn.
十五游方今五十，每嫌屈蠖苦求伸。
xǔ yóu bù kěn wèi tiān zǐ, wén shū yóu néng niàn gù rén.
许由不肯为天子，文叔犹能念故人。
jǐ chù chí táng chū jiě dòng, yī shí táo xìng yòu zhēng chūn.
几处池塘初解冻，一时桃杏又争春。
wǔ hú yān jǐng suī rán hǎo, xuān qì nán wàng bái fà qīn.
五湖烟景虽然好，萱砌难忘白发亲。