“对花未老玉关人”的意思及全诗出处和翻译赏析

hé dà kǔn sháo yào yàn yùn
和大阃芍药讌韵

yún xiá yī piàn cóng tiān zhuì, shuí wèi huái nán zhǒng hǎo chūn.
云霞一片从天坠，谁为淮南种好春。
huī yǔ běn diào jīn dǐng shǒu, duì huā wèi lǎo yù guān rén.
挥羽本调金鼎手，对花未老玉关人。
wàn hóng qīng luò wú qián pǔ, sì ruì píng shān kuàng hòu chén.
万红清洛无前谱，四瑞平山旷后尘。
zuò shàng wèi gōng níng yòng zàn, yǐ fēng shāng lüè zhì yán bīn.
坐上魏公甯用赞，倚风商略秩筵宾。