“下实方委坠”的意思及全诗出处和翻译赏析

yóu dōng yáng hán bì tíng liú mèng dé suǒ fù shī yě míng rì guò zhōng xīng sì yóu
游东阳涵碧亭刘梦得所赋诗也明日过中兴寺游

bǎo yuè shēng páng yì, yīng zhēn chuán jué yì.
宝月生旁邑，应真传绝艺。
é é huà sān fú, zhāng wú yì néng lì.
峨峨画三佛，张吴意能俪。
qì xiàng suí shì dī, bìng gǔ wú měng zhì.
气象随世低，病鹘无猛鸷。
bēi yīn bǐ zòng héng, cái wēng xióng jìn shì.
碑阴笔纵横，才翁雄近世。
yí shì sū dān hè, qù jiā yǐ qiān suì.
疑是苏耽鹤，去家已千岁。
huái tǔ yī lái guī, gù huà huá biǎo zì.
怀土一来归，故画华表字。
shàng fāng yǒu zhòng gé, jǐng yǔ zhòng shān huì.
上方有重阁，景与众山会。
yī zhuó bō lí quán, bì sè jiàn máng cuì.
一酌玻璃泉，碧色剑芒淬。
xiǎo cóng xiāng sī shù, hóng ruǐ càn dān lì.
小丛相思树，红蕊粲丹荔。
sēng yán cǐ fāng gēn, cǎo mù dú líng yì.
僧言此芳根，草木独灵异。
shàng zhī huā jǐn kāi, xià shí fāng wěi zhuì.
上枝花尽开，下实方委坠。
kāi luò qí xiāng jiàn, zhōng shǐ zhōu yī suì.
开落俟相见，终始周一岁。
yī tóng táo yǔ lǐ, huá shí kǔ xiāng bì.
一同桃与李，华实苦相避。
kuì shī lùn yīng shí, wèi biàn tán shí jì.
愧师论应实，未辨谈实际。
shān hán zú lì pí, huì zhàng liáo jiǎ mèi.
山寒足力疲，蕙帐聊假寐。
jiāo cuò fú yī jīn, hóng lǜ cuò qún mèi.
交错佛衣巾，红绿错裙袂。
suī fēi wéi mó shì, tiān nǚ yì yóu xì.
虽非维摩室，天女亦游戏。
qǐ zhuó gǔ tóng hú, lǐn lǐn cún wǎng zhì.
起濯古铜壶，凛凛存往制。
dí shǒu fén miào xiāng, shèng yǔ xǐ chén zǐ.
涤手焚妙香，剩与洗尘滓。
yī zhěn tīng sōng fēng, wèi wǒ qín jiě huì.
欹枕听松风，为我勤解秽。
yōu xún yù huáng hūn, xiǎo pǔ chūn wù lì.
幽寻欲黄昏，小圃春物丽。
luò rì zài qián fēng, dài dàng dōng jūn zuì.
落日在前峰，骀荡东君醉。
gōng é shī cuì diàn, yáo dàng shuí fù zhì.
宫娥失翠钿，摇荡谁复制。
fēng qǐ luò huā duō, piān rán rú zhuì ěr.
风起落花多，翩然如坠珥。
zhí zhàng jiǔ péi huí, jī lǚ dé shǎo wèi.
植杖久裴回，羇旅得少慰。
hèn wú xī rén yǔ, pōu xī fā yōu mì.
恨无昔人语，剖析发幽秘。
míng cháo màn huí shǒu, cháng tú fāng sǒng pèi.
明朝漫回首，长途方耸辔。
mián mián fāng cǎo duō, tiān yá luàn chóu sī.
绵绵芳草多，天涯乱愁思。