“说著拂衣今亦忘”的意思及全诗出处和翻译赏析

jǐ hài bā yuè niàn yī rì chú shū yǔ bài tài píng xīng guó gōng cí guān chéng zhào
己亥八月廿一日除书予拜太平兴国宫祠官呈赵

shì jiān hé wù zuì shì xián, sī jiàn fú yī guī huà shān.
世间何物最是閒，司谏拂衣归华山。
juàn lái wàng jì shěng bù dé, yī yuē cǐ yǔ xiáng fú jiān.
倦来忘记省不得，依约此语祥符间。
zhōng nán jié jìng běn zì cuò, lǎo zi xīn sī zǐ yuán yào.
终南捷径本自错，老子新司紫元钥。
guān jiā gù wǒ zuò xián rén, yǒu jiǔ zuì hū duān bù è.
官家雇我作閒人，有酒醉呼端不恶。
suì mí lǐn sù yuè fèng qián, huàn hè yǒu liào zhī yǒu tián.
岁糜廪粟月俸钱，豢鹤有料芝有田。
rén shēng hé bì dài yǒu yòng, wǒ lǎo dé cǐ níng fēi tiān.
人生何必待有用，我老得此宁非天。
jūn bú jiàn dāng nián bǎ bì lóng tú shàng, sī jiàn fàng guī yuán wèi fàng.
君不见当年把臂龙图上，司谏放归元未放。
yòu bú jiàn juàn wēng shān xíng zuì fù xǐng, shuō zhe fú yī jīn yì wàng.
又不见倦翁山行醉复醒，说著拂衣今亦忘。