“红蕖未妨晚色静”的意思及全诗出处和翻译赏析

fǎng wú ān fǔ mìng fù shī zhú zhōu zhōng yǒu jìng xiāng tíng dī jìng guān zhāi wǔ yú
访吴安抚命赋诗竹洲中有静香亭堤静观斋舞雩

fèng lín gǎn wèi huáng jiā wú, rú gōng zì hé yìng shí xū.
凤麟敢谓皇家无，如公自合应时须。
hú wéi fǎn jià zhú zhōu yǐn, zhǐ yǔ gāo táng sù bì chéng huà tú.
胡为返驾竹洲隐，只与高堂素壁成画图。
yī huī huái hǎi zhòng bài chì, lǎo rén zài nán zǐ zài běi.
一麾淮海重拜敕，老人在南子在北。
chēng jiā shū shuǐ huān zài yú, měi rì nǎi dé jiàn yán sè.
称家菽水欢在余，每日乃得见颜色。
dà ér sān shí xīn lì dào, zū shuì miǎn jiào guān lì bī.
大儿三十心力到，租税免教官吏逼。
xiǎo ér shí wǔ tiān zī mǐn, huǒ gēng shuǐ nòu yún wèi kè.
小儿十五天资敏，火耕水耨云未克。
zhú lín máo wū mán dú shū, wǒ zhèng bù méng jī gǔ lì.
竹林茅屋谩读书，我正不蒙稽古力。
qǐng yán zhú zhōu shèng, qú xiǎo xiāng yīn yī.
请言竹洲胜，蕖篠相因依。
hóng qú wèi fáng wǎn sè jìng, cuì xiǎo jiě guò liáng yīn xī.
红蕖未妨晚色静，翠篠解过凉阴稀。
yú tóng qiáo qīng zú qū shǐ, yè shēn zuì hé fēng yǔ guī.
渔童樵青足驱使，夜深醉和风雨归。
mèng zhōng tū wù zhǎng dī héng, hū jué dān qí yóu biān chéng.
梦中突兀长堤横，忽觉单骑游边城。
qín hú yǐ jué qiān lǐ wài, hán dān yī zhěn kōng zhēng róng.
擒胡已决千里外，邯郸一枕空峥嵘。
xián lái jìng guān wǎn shū zuó, què lián pú tuán zuò rì luò.
闲来静观宛殊昨，却怜蒲团坐日落。
ǒu jiàn shǐ huà tiān dì xīn, cóng cǐ yuān fēi gòng yú yuè.
偶见始画天地心，从此鸢飞共鱼跃。
xiàng lái tiān dì běn lái xián, liè fū jiàn lù bú jiàn shān.
向来天地本来闲，猎夫见鹿不见山。
bù rán hán liú zì tài gǔ, hé rén céng zuò yí shuǐ kàn.
不然寒流自太古，何人曾作沂水看。
qián rì cóng gōng zhōu shàng yǔ, fú líng qī wǒ néng tóng zhǔ.
前日从公洲上语，茯苓期我能同煮。
wèi róng zhǐ zuò zhú zhōu wēng, shǔ wén hàn zhào qiú yī lǚ.
未容只作竹洲翁，属闻汉诏求伊吕。