“愿息终岁劳”的意思及全诗出处和翻译赏析

zhào zhèn wén chuán jiè liú lí dēng pù xiě shān shuǐ rén wù yī zhú fā míng bǎi qiǎo
赵振文传借琉璃灯铺写山水人物一烛发明百巧

gǔ chēng jìng liú lí, wù xiàn wǒ cháng jì.
古称净琉璃，物现我常寂。
hú wéi zì zhēng yán, zhào yào chū hén jī.
胡为自争妍，照耀出痕迹。
zuò yǒu qiú xīn kè, hài mù bù rěn kàn.
坐有求心客，骇目不忍看。
yuàn xī zhōng suì láo, liú zuò xiù shǒu ān.
愿息终岁劳，留作袖手安。