“天边懒问天”的意思及全诗出处和翻译赏析

yí guān bā líng xíng yǒu rì yǐ shū chéng táng dé yú chéng shì hé liáng hé zhòng yú
移官巴陵行有日矣书呈唐德舆程士和梁和仲于

kè lǐ réng wèi kè, tiān biān lǎn wèn tiān.
客里仍为客，天边懒问天。
chūn fēng jǐ jīng lì, lǎo bìng yī pián xiān.
春风几经历，老病一蹁跹。
jūn jù zhēn yán lǜ, nóng shī dàn sàn chán.
君句真严律，侬诗但散禅。
jǐn náng rú xǔ jiè, bù dàn shǒu qīn chuán.
锦囊如许借，不惮手亲传。