“路适东西意自哀”的意思及全诗出处和翻译赏析

shí èr yuè chū liù rì dǐ yí zhēn xiè shě cì rì jí chū hù shǐ kè tiān qì
十二月初六日抵仪真廨舍次日即出护使客天气

wáng shì dāng nián běn bù lái, nà kān suì wǎn fàn chén āi.
王式当年本不来，那堪岁晚犯尘埃。
huái fēn nán běi shuí wèi gěng, lù shì dōng xī yì zì āi.
淮分南北谁为梗，路适东西意自哀。
jǐn lǎn qiān sōu fēn yù bó, bīng hé wàn chù suì qióng guī.
锦缆千艘分玉帛，冰河万处碎琼瑰。
zhǐ xiāo yī yè dōng fēng lì, yī yī chuán tóu jǐn bō kāi.
只消一夜东风力，一一船头尽拨开。