“渐老可无诗过日”的意思及全诗出处和翻译赏析

jiǎ yín èr yuè bà hù bù gōu yuàn yí qún mù pàn guān dài cì shù yuè yǐ mǎo
甲寅二月罢户部勾院移群牧判官待次数月乙卯

shuí róng chái hǔ lòu chán rén, yòu qiǎn huā fēng shí pín.
谁容豺虎漏谗人，又遣花封食贫。
jiàn lǎo kě wú shī guò rì, lián nián wéi yǒu mèn cháng chūn.
渐老可无诗过日，连年唯有闷偿春。
bēn bō chén tǔ fēi wú shì, liú làng jiāng hú hé cǐ shēn.
奔波尘土非吾事，流浪江湖合此身。
qiě xìn zhuó láo cún miào lǐ, yī bēi wàn lǜ fù hóng jūn.
且信浊醪存妙理，一杯万虑付洪钧。