“望雨醒忪细舌茶”的意思及全诗出处和翻译赏析

lǎo rén wǎn dé nǚ zhēn zhēn yòu zēng sūn nǚ jīn huá jiē zài zhōu ér shāng zàng tǎ
老人晚得女真真又曾孙女金华皆再周而伤葬塔

sū bō yǐng guǒ sòng tuó jiā, gǔ fó dēng lóng hù jiàng shā.
窣波影裹诵陀伽，古佛灯笼护绛纱。
zhì huì jié luó suī zhèng guǒ, cí bēi miào shàn yì kōng huā.
智慧竭罗虽正果，慈悲妙善亦空花。
pà hán wǎn luán chū quán jué, wàng yǔ xǐng sōng xì shé chá.
怕寒婉娈初拳蕨，望雨醒忪细舌茶。
jié wù gǎn rén hái féng jiě, yǒu ér hé yòng nǚ dāng jiā.
节物感人还逢解，有儿何用女当家。