“君侯髦士我衰翁”的意思及全诗出处和翻译赏析

qiū jūn shuāng jiàn qián yǐn gǔ tián sān nián yǒu yí ài yì rén yǐ wéi kě jì yáng
丘君双荐前尹古田三年有遗爱邑人以为可继阳

wǔ yán huī wài dàn shēng gǔ, yì diǎn méi jiān xǐ sè nóng.
五言徽外弹声古，一点眉间喜色浓。
qù yǒu pú tián chéng wò rǎng, zhòng huā hán dì yì chūn fēng.
去莠莆田成沃壤，种花寒地亦春风。
mín huái huì ài cí xiāng sì, shàng fèn yīng míng jí mò fēng.
民怀惠爱祠乡祀，上奋英明即墨封。
bù bǐ xún cháng shé yáng liǔ, jūn hóu máo shì wǒ shuāi wēng.
不比寻常折杨柳，君侯髦士我衰翁。