“惭愧庭下槐”的意思及全诗出处和翻译赏析

sù luò chuān jiā huái yì qí huái zhēn kě ài yīn sī lǐ chéng zhī dài zhì cháng wèi
宿洛川嘉槐驿其槐真可爱因思李承之待制尝为

xī wèi piān zhōu kè, yì jué cǐ shēng fú.
昔为扁舟客，益觉此生浮。
dǎi jīn yóu tíng yì, zhòng zhuì réng bǎi yōu.
逮今邮亭役，重膇仍百忧。
jiē yǔ hé suǒ kě, guī qù wú tián chóu.
嗟予何所可，归去无田畴。
cán kuì tíng xià huái, bǎi nián shuāng sǎn qiū.
惭愧庭下槐，百年霜霰秋。
shàng yuàn shuí yí gēn, tù mù zì shān qiū.
上苑谁移根，兔目自山丘。
céng jiàn lǐ zhǎng guān, jiǎo jiǎo zēng fēng liú.
曾见李长官，矫矫增风流。
yù dēng tuì shěng táng, xiù jù yín bái tóu.
欲登退省堂，秀句吟白头。
tiān shàng wèn fēng yuè, hái shì dāng nián bù.
天上问风月，还似当年不。